Posted on Monday, September 07 @ 23:46:23 MYT
Dilulus untuk paparan oleh PenorehGetah
Firman Allah SWT dalam Al-Quran:
"Dan jika mereka
(lawan atau musuh kamu) cenderung kepada perdamain, maka kamu hendaklah
cenderung kepadanya, dan bertawakkal kepada Allah, sesungguhnya Dia (Allah)
Maha Mendengar lagi Maha Mengetahui. Dan jika mereka hendak menipumu, maka
cukuplah Allah (bagi memelihara mu). Dialah yang menguatkan mu dengan
pertolongannya dan orang-orang yang beriman (bersama mu). Dan Dia (Allah)
berkuasa menyatukan diantara hati-hati mereka. Kalau Engkau belanjakan apa yang
ada dibumi semuanya nescaya Engkau tidak dapat menyatukan hati-hati mereka,
tetapi Allah telah menyatukan hati-hati mereka. Sesungguhnya Dia (Allah) Maha
Perkasa lagi Maha Bijaksana)." (Surah Al-Anfal, ayat 61 - 63)
Al-Quran adalah petunjuk yang benar sepanjang zaman daripada Allah, dan Rasulullah adalah contoh kebijaksanaan manusia pilihan Allah. Namun Allah memandu dengan hidayah-Nya apabila membawa mesej dakwah membawa rahmat dan adil kepada seluruh manusia, sama ada dalam berjamaah atau bernegara.
Di antaranya menjadikan konsep perdamaian diutama dan
didahulukan, walupun terhadap musuh paling keras dan zalim, di atas asas yang
sangat kukuh berkonsepkan:
[a] Thawabit (Nas yang tidak boleh diubah dan tidak boleh
berganjak daripadanya)
- iaitu perkara aqidah, dasar dan matlamat perjuangan Islam.
[b] Mutaghayyirat (menerima perubahan dan anjal atau
fleksibel)
- mengikut perkembangan situasi dan realiti, bersama
kebijaksanaan yang tidak putus hubungannya dengan Thawabit.
Apabila Rasulullah SAW bersama para sahabatnya RA dihalang
daripada masuk ke Mekah bagi menunaikan umrah yang diizinkan kepada semua,
mengikut adat dan undang-undang masyarakat arab sejak zaman berzaman, tiba-tiba
dicabul secara zalim, sehingga berlaku ketegangan yang diizinkan berperang,
sampai berlakunya Bai’ah kesediaan berperang dengan tekad menang atau mati
syahid.
Tiba-tiba ditawarkan perdamaian Hudaibiyyah oleh musuh yang
sangat zalim dan penipu besar, dengan syarat-syarat yang sangat berpihak kepada
mereka, menyebabkan majoriti para sahabat RA mahu menolak keras perdamaian yang
ditawarkan itu.
Tetapi Rasulullah SAW, dengan petunjuk Allah, tetap
mengutamakan perdamaian, tanpa peduli kepada syarat-syarat yang tidak adil dan
kemungkinan penipuan daripada musuh.
Natijahnya ialah kekukuhan saf perjuangan dalaman dikalangan
umat Islam sendiri yang terdiri daripada Muhajirin dan Ansar yang terkumpul
daripada Aus dan Khazraj dengan hidayah Allah disatukan hati mereka, menambahkan
lagi orang-orang yang menerima Islam dengan hidayah Allah juga.
Peristiwa ini juga menyingkirkan kalangan munafik yang
bersembunyi di sebalik badan untanya, tidak layak mendapat hidayah kerana tidak
ada istiqamah, hanya menjadi duri dalam daging, beriman tanpa keyakinan kepada
Allah yang menjanjikan kemenangan dengan mimpi benar kepada Rasulullah SAW.
Allah SWT berfirman menerusi Al-Quran:
"Sesungguhnya
Allah membenarkan Rasul-Nya secara mimpi yang benar, bahawa kamu dapat masuk
ke-Masjid Haram (Mekah) Insyallah dalam keadaan aman." (Surah Al-Fath, ayat 27)
Tiba-tiba mereka dihalang dengan kekerasan yang hampir
mencetuskan peperangan. Kalangan munafik terdedah, apabila melihat dengan nyata
mimpi tidak menjadi kenyataan, tanpa menyedari perkara yang tersirat dalam ilmu
Allah dan Kebijaksanaannya.
Allah menegaskan bahawa mereka masuk ke Mekah dalam keadaan
aman, bukannya disekat dan diganggu sehingga kenyataan mimpi Rasullah SAW
ditangguh. Rasulullah SAW menerima perintah Allah supaya mendahulukan
perdamaian dengan keyakinan kefahaman kepada kekuasaan Allah yang berlaku
disebaliknya.
[1] Tidak dibenarkan permulaannya dengan ditulis
"Bismillahirrahmanirrahim" dipaksa supaya menerima pakai ayat di masa
jahiliyyah "Bismika Allahumma".
[2] Mana-mana kalangan orang Madinah yang melarikan diri ke
Mekah tidak boleh diminta pulang. Ada
pun orang Islam Mekah yang berhijrah ke Madinah wajib dihantar semula ke Mekah.
[3] Muhammad dan pengikutnya tidak dibenarkan masuk ke Mekah
mengerjakan umrah pada tahun ini. Umrah mereka ditangguhkan di tahun hadapan.
Akhirnya, nyatalah hikmah berlakunya janji Allah kedatangan
mereka yang masuk Islam berlipat-ganda dan berduyun-duyun, serta perpaduan
kalangan mereka yang ikhlas sahaja. Negara Islam Madinah makin teguh dan kuat,
berakhir dengan peristiwa Fathul Makkah (pembebasan Kota Mekah).
Allah telah menjinakkan hati-hati manusia dengan kewujudan
perpaduan dalaman umat Islam di kalangan Muhajirin dan Ansar, Aus dan Khazraj
dengan Hidayah yang tidak mungkin dicapai dengan perbelanjaan harta sepenuh
bumi.
Menolak sangkaan golongan munafik dan lemah iman yang
menyusup ke dalam jemaah Islam. Firman Allah:
"Berilah berita
galakkan kepada orang munafik, bahawa untuk mereka azab yang sangat pedih.
Mereka ialah kalangan orang yang memberi wali (kawan setia dan kepercayaan)
kepada orang yang kafir bukannya kepada orang-orang yang beriman. Adakah mereka
mahu mendapat kekuatan yang dapat memberi kemenangan daripada orang-orang yang
kafir itu? Maka sesungguhnya kemuliaan dan keperkasaan yang memberi kemenangan
itu semuanya daripada Allah." (Surah An-Nisa', ayat 138 - 139)
Maka Rasulullah SAW menolak tawaran bantuan daripada bukan
Islam ketika Badar dan Uhud, di mana Islam dalam keadaan sangat lemah, sebaliknya
terus bertahaluf dan boleh menerima bantuan bukan Islam selepas Fathul Makkah,
di masa Islam berada dalam keadaan yang sangat kuat.
Menunjukkan mesej Islam bagi menyampaikan rahmat dan adil
ketika kuat terhadap pihak yang lain, tegak di atas kekuatan sendiri. Bukan
meminta dan menagih atau menumpang kekuatan pihak lain bagi kemenangan Islam,
atau menipu kawan di masa lemah menendang kawan di masa kuat.
PAS wajib mengikut perjalanan ini, wajib beristiqamah dan
eratkan hubungan dengan Allah, tarbiyahkan diri dengan ilmu dan iktibar
pengalaman, dan ikhlaskan niat kerana keredhaan Allah demi menyelamatkan rakyat
dalam negara Hidayah (petunjuk) bukan Negara Jibayah (berpijak hanya di atas
duit yang dicukaikan), nescaya selamat daripada agenda tipu dalam semua
pengalamannya.
Ada orang yang menuduh PAS ditipu di masa menyertai kerajaan
campuran (1970) dan bersama Barisan Nasional dahulu (1974-1978), sehingga ada
yang keluar parti atau menubuh parti lain.
Hasilnya pengaruh Islam masuk ke dalam semua kementerian dan
jabatan kerajaan, serta institusi pendidikan yang melahirkan pelapis perjuangan
lebih panjang.
Parti yang ditubuhkan kerana protes mati atau bernyawa ikan
di atas tanah yang kering menunggu mati, ada yang kembali semula kepada PAS,
ada yang tersungkur keluar daripada medan
perjuangan.
Parti semangat 46 sudah mati semangatnya.
Hasilnya kebanjiran ahli baru daripada semua kalangan,
khususnya penganut Islam yang menjadi tonggak politik negara dan yakin PAS
tidak mampu diperkudakan oleh DAP dan wujudnya Dewan Himpunan Penyokong PAS
(DHPP) daripada kalangan bukan Islam.
Mereka yang baru masuk PAS lebih ramai daripada yang mengata
PAS ditipu dan terus memeluk DAP dengan kasih sayang tanpa batas atau menubuh
parti baru yang menjadi mata rantai DAP.
Tidak lagi suara menghina dan mengejek seperti dahulu, kecuali
kalangan yang sudah habis tempuh suaranya, laksana ubat yang sudah tamat
tempohnya.
Inilah hikmah apabila istiqamah dengan Allah SWT secara ilmu
yang memandu kebijaksanaan, dan mengatur strategi yang boleh berubah di atas
dasar dan matlamat Islam yang haram diubah.
Kebiasaannya senario dahulu tidak berulang, hanya menjadi
pengajaran untuk mengatur langkah meneruskan perjuangan.
PAS pernah ditendang keluar daripada Barisan Nasional pada
1978 apabila dirasakan mereka kuat dan PAS sangat lemah dengan kejatuhan
Kelantan. Namun, kebangkitan PAS selepasnya lebih kuat dan teguh.
Kelantan di ambil semula dengan lebih kuat dan panjang
umurnya. Kini PAS ditendang keluar oleh DAP yang merasa cukup kuat kerana
memerintah hanya Pulau Pinang, namun sokongan kepada PAS lebih meningkat,
walaupun beberapa ranting PAS kononnya berjaya dicantas, tetapi tunas yang
tumbuh daripadanya lebih banyak dan lebih subur.
Jatikan diri jamaah ini ketika belum menang, kita adalah
mulia bersama Islam di masa lemah dan kuat. Maka, perjuangan ini tidak layak
bagi mereka yang tidak berani membuka mulut bercakap Islam, lebih tidak layak
kepada yang menagih kasihan pihak lain sehingga melupai pertolongan Allah
kepada hamba-hambannya yang beriman dengan ikhlas.
Perjuangan ini tidak layak bagi orang yang gopoh untuk
menang sehingga tidak istiqamah di atas aqidah perjuangan, tidak berpijak lagi
di atas dasarnya dan sanggup membuang tanda hala tuju perjalanan menegakkan
Islam kerana merasa malu dan hina bersama Islam.
Semuanya disingkir atau tersingkir hanyut, masuk ke dalam
perangkap sampah perjuangan, yang menyekat aliran perjalanan dan kemaraan
perjuangan Islam yang sebenar. Firman Allah SWT:
"Allah menurunkan
daripada langit itu air hujan yang mencurah, lalu mengalir ke lembah-lembah dan
mengisi air mengikut kadar keluasan masing-masing. Aliran air itu juga membawa
buih yang tidak berfaedah, namun di dalam air itu ada bahan berharga (logam)
yang boleh dibakar menjadi perhiasan dan barangan yang mahal harganya, di
samping buih itu juga. Allah menjadikan perbandingan di antara hak dan batil.
Adapun buih (yang batil) itu hanyut menghilang, dan adapun yang memberi manfaat
kepada manusia tetap melekat teguh di bumi. (Begitulah Allah menyatakan
perbandingannya)." (Surah Ar-Ra'du, ayat 17)
Sabda Rasulullah SAW:
"Demi Allah! Sesunguhnya Allah mesti menyempurnakan
urusan Islam (sehingga menang), sehingga orang musafir yang jauh, daripada
Sana'a ke Hadramaut (di Yaman) tidak takut lagi (kerana keamanan daripada
pelaksanaan undang-undang Islam menentang jenayah khususnya Hudud), (melainkan
takut kepada Allah dan takutkan serigala menangkap ternakannya), tetapi kamu
terlalu gopoh mahukan kemenangan (tanpa Istiqamah)."
---------------------------
DATUK SERI ABDUL HADI
AWANG presiden PAS
No comments:
Post a Comment